GALERIA AUTORSKA
trzecia dekada września, Ponidzie
Na kserotermach wciąż, pomimo kapryśnej aury, można obserwować sporo owadów i pajęczaków. Choć o tej porze roku większość muraw już w suszkach, krzyżanowickie łąki, na przekór chyba samym sobie (w sezonie wiosenno-letnim Krzyżanowice, w porównaniu do innych rezerwatów Ponidzia, sprawiają wrażenie ubogich florystycznie), zażółciły się ożotą (Galatella linosyris).
15-21.07.2021, Ponidzie
Łąki Ponidzia wciąż pełne kwiecia. Wśród roślinności mnogość sześcionogów, niezmiennie zaskakująca jakościowo i ilościowo statystycznego katowiczanina…
3-10.07.2021, Ponidzie
Odbierające napęd do życia upały i demolujące krajobraz nawałnice, wszędobylskie muchy końskie dziesiątków gatunków podczas dnia, chmary komarów wieczorem i gorącą nocą. Relatywnie niewiele owadów. Tak jawi mi się Ponidzie latem. Dotychczas doświadczałem go tylko wiosennie, dlatego pewnie wiele jeszcze przede mną.
28.03.2020, Tychy Czułów
Wczoraj rano, wyprowadzając Gustawa, natrafiliśmy z Piotrkiem na samiczkę nasierszycy, która ledwo co opuściła poczwarkę. Paru jej chłopaków latało wokół. Znając obyczaje tego gatunku, powróciłem tam po południu…
15-26.02.2020, Katowice, Las Murckowski
Szaro, buro, raczej zimno, deszcze, krupa śniegowa, czasem cieplej, pszczołę można spotkać spijającą nektar z kwiatów przebiśniegu, częściej bandę samców zimieni unoszącą się nad ukrytą dobrze samiczką, pierwsze motylki, kwitnące lepiężniki (ich niecierpliwe pąki wyglądają słońca spod liści już od stycznia), dziki wcinające te pąki, żuczka leśnego na spacerze, zwanego w Czechach chrobakiem, chińskie biedronki, którym aura niestraszna i… niewiele więcej.
Trzeba poczekać.
30.11.2019, Katowice
Pora roku, powroty do domu po zachodzie słońca i chroniczny brak czasu wciąż nie sprzyjają terenowym rozwiązaniom. Pozostają zasoby. Segregacja nie wyczyściła ich do cna, wrzucam przeto kilka następnych zapomnialców. Jeśli chodzi o dobór gatunków, szału nie ma: jedna mucha z czerwonej listy (paź niby też) i jeden zagramaniczny taraniec…
7.10.2019, Katowice
Przyszła i zagarnęła… Z drobnicy przeżyło to, co się schowało zawczasu. Jak zwykle, choć jednak wcześniej niż w ostatnich latach. Pozostają nieliczne (bo w Katowicach wciąż brak czasu, nieraz światła i pogody a chronicznie habitatów i obiektów) wspomnienia.
10.06.2018, Jura, Ponidzie
Było tych planów okołonidzińskich sporo. Tak dużo, że przekroczyły możliwości poznawcze jednego dnia. Tego jednak wtedy nie wiedzieliśmy. Napinka czasowa odbiła się na jakości i ilości fotografii. Jednak coś trafiliśmy, na przykład dwie ciekawe, niezbyt pospolite kozy, mianowicie zgrzytnicę (Agapanthia intermedia) i ziolarkę krwawnikową (Phytoecia pustulata) w otulinie rezerwatu Skowronno. To pierwsze moje obserwacje obu gatunków. A z innych opowieści, nierobaczanych, powyżej wsi Skotniki można podziwiać dzieło rąk ludzkich. Prawdopodobnie średniowieczne (opinia archeologa zaprzyjaźnionego z Muzeum Śląskim). Kamień graniczny? Wotywny? A może to zupełnie inna bajka? I może ktoś z Was wie, jaka?
4-8.08.2017, pod Policą
Sierpień do dobry czas na obserwacje gąsienic motyli z rodziny zawisakowatych (Sphingidae). W zeszłym tygodniu trafiłem na kilka gatunków w dolinie Zakulawki, w Sidzinie. Były to gąsienice fruczaka bujankowca (Hemaris fuciformis), zmierzchnika gładysza (Deilephila elpenor) i zmrocznika przytuliaka (Hyles gallii)
Sezon na chrząszcze nakwietne już powoli mija. Tylko w wyższych partiach gór można jeszcze spotkać kilka gatunków kózek (Cerambycidae), rzadziej przedstawicieli rodziny poświętnikowatych (Scarabaeidae), np. orszoła prążkowanego (Trichius fasciatus).
3.07.2017, Górny Śląsk
Z Pawłem, też N, na łąkę się wybrałem. Posłuchać, co w trawie piszczy… A piskało i grało, wręcz furczało… Spotkaliśmy kilkanaście gatunków motyli dziennych, w tym dwa objęte w Polsce ochroną gatunkową i programem Natura 2000, czyli czerwończyka nieparka i modraszka telejusa.
Ten drugi jest typkiem spod ciemnej gwiazdy, w… stadium gąsienicy. Ona, znudzona dietą wegetariańską, odczepia się pewnego dnia od krwiściągu lekarskiego, którym się do tej pory żywiła, i spada na ziemię. Wydzielając feromon naśladujący zapach mrówczych bobasów, wabi nieświadome niebezpieczeństwa matki adopcyjne. Na feromon reagują robotnice kilkunastu gatunków mrówek. Zanoszą gąsienicę telejusa do gniazda i od tamtej pory żywi się ona, modrasznica, bezbronnymi (feromon działa) larwami mrówek. Gąsienica przepoczwarza się u wyjścia z gniazda, co ułatwia dorosłym motylom wydostanie się na światło dzienne.
Trafiliśmy również na ciekawego i rzadkiego pluskwiaka z rodziny zwińcowatych (F: Lygaeidae). To drugie udokumentowane stwierdzenie tego gatunku na terenie Polski, licząc od połowy XX wieku.
Wisienką na torcie było spotkanie pewnego gatunku kózki, którego wcześniej nie obserwowałem, mianowicie trykonia osikowego (Obrium cantharinum)…
