GALERIA AUTORSKA
12-14.10.2019, Katowice Kostuchna
I znowu cieplej. Temperaturze wtórują barwy karotenoidów. Zwierza drobnego mniej, choć ilościowo – roje Harmonia axiridis, próbujące dostać się do domostw – jakby więcej. W ogrodzie grasowały też ostatnimi dniami wtyki amerykańskie a w buczynie, podczas grzybobrania, spotkaliśmy zagubionego zaskrońca. Łapanie ostatnich promieni gwiazdy w paprociach to karkołomny temat. Mało wydajny… Oby tak dalej.
23-26.06.2019, Górny Śląsk
…że znajdę czas i podmiot. Najlepiej ich mnogość. I to przed wakacjami. Okazję zgotował koniec roku szkolnego Pejtera. Wyjścia w teren, pomimo afrykańskiej aury, stały się koniecznością, bo… istnieją gry! Sieciowe, wielowątkowe, kolorowe, integrujące okoliczną nastoletnią socjetę. Możliwości synaps wykazują zmienność osobniczą, więc ekspozycję warto dozować…
A powracając do wątku przyrodniczego, ciekawe, że w Murckowskim Lesie, podczas jednego spaceru, wciąż można spotkać około dziesięciu gatunków kózek (F: Cerambycidae).
16.06.2019, Katowice Murcki
Hodowla to nie wszystko, więc zafascynowany nowym dla mnie gatunkiem obiecałem sobie go spotkać w naturze. Wybrałem się więc do Lasu Murckowskiego. Ten czas jest optymalny dla obserwacji zacnika Gnorimus variabilis. W Katowicach i w tym sezonie, oczywiście. Zacnik ten prowadzi raczej skryty tryb życia. Podczas rójki dorosłe osobniki odbywają loty wokół spróchniałych kłód, w których się wychowywały. Do kopulacji dochodzi zwykle w miejscach skrytych, w załamkach kory, pod nią lub w próchnie. W sąsiedztwie habitatu brak kwitnących krzewów i ziół, dlatego nie miałem okazji widzieć zacników przy stole. Nie wiem do końca czy ich behawior pokrywa się ze znanym mi z obserwacji drugiego polskiego gatunku (Gnorimus nobilis).
Lasy katowickie skrywają pewnie jeszcze niejedną tajemnicę…
1-9.06.2019, Ponidzie i Śląsk Górny
Planuję wiosnę, za oknem mając śnieg a częściej pomroczność bezśniegową. Coraz słabiej wychodzi mi jednak to kreowanie przyszłości. Pewnie dlatego, że paradoksalnie w moim życiu coraz mniej jest spontaniczności. A może to przez pogodę? Miesiąc ulew i obecne tropikalne warunki nie sprzyjają fotografowaniu owadów. Przy temperaturze 30+ są samonakręcającymi się biologicznymi maszynkami, pozostawiającymi na matrycy raczej smugę niż swój wizerunek. A może to ta praca, co to czyni człeka wolnym?
Niezależnie od… krytyczny okres owadziego sezonu trwa. Z ostatnio spotkanych chrząszczy na uwagę zasługują rzadszy z naszych zacników (Gnorimus variabilis), którego wyhodowałem z larw pozyskanych w otulinie rezerwatu Las Murckowski i dwa nowe dla mnie gatunki kózek, mianowicie zielarka pasternakowa (Phytoecia icterica) i znacznie pospolitszy szczerolotek (Rhamnusium bicolor), oba fotografowane w Siemianowicach Śląskich, dzięki uprzejmości mojego przewodnika, świetnego kózkarza, Wiesława Szczepańskiego. Na początku czerwca byliśmy też na Ponidziu, jednak na ciężki chrząszczarski kaliber było jeszcze za wcześnie. Pewnie przez ten maj niemajowy. Za to główna górnośląska populacja kozioroga dębosza ma się bardzo dobrze.
24-26.05.2019, Katowice Kostuchna
Dzień za dniem pada deszcz.
Słońce śpi, nie ma…
Maj się kończy. Nie doświadczony. Bo pogoda, bo inne braki/ potrzeby. Lasu doświadczam sporadycznie, stepu Kostuchny też.
Mało, mało…
26.04-2.05.2019, Katowice Murcki, Kostuchna
Miały być Ponidzie i Miechowszczyzna. Nie były, bo zima zaskoczyła drogowców. W Katowicach wiosna powoli wchodzi w dorosłość. Prognoza na najbliższe dni nie rokuje wzrostu temperatury. Co to będzie, co to będzie…
4.02.2019, Katowice Kostuchna
W ostatni poniedziałek spektakularna zima zawitała i u nas. Raczej w klimacie blitzwinter, bo we wtorek drzewa spowszedniały. Popołudniem woda polała się ulicami, żeby wieczorem się zeszklić… I tak to się do dzisiaj topi i scala. A oddziały ortopedyczne i komisariaty policji pękają w szwach…
Lubię zimę?
21-22.01.2019, Las Murckowski
W Katowicach też była nawet zjawiskowa. Przez moment. Skoczyliśmy więc wszyscy spacerowo do Murcek. Podobna szadź trafia się u nas średnio co dwa lata.
8.12.2018, Katowice
Miałem dziś chwilę na kózek (F: Cerambycidae) ochędożenie. 47 nowych/ starych fotografii. Niektóre miały swoją chwilę na blogu. 10 nowych gatunków. Galeria ewoluowała i na chwilę obecną zawiera 190 fotografii, osiemdziesięciu ośmiu gatunków, co stanowi 45% polskiej cerambycidofauny. Przeglądając dziś checklist polskich Cerambycidae stwierdziłem, że mógłbym w tym roku spokojnie dobić do setki, bez specjalnych poświęceń i dalekich podróży. Lękam się jednak żwawych drobiazgów i skali odwzorowania większej niż 1:1. Bez lampy błyskowej, której unikam jak ognia, fotografowanie kilkumilimetrowej malizny jest niemal niemożliwe.
Zapraszam do GALERII
20.10.2018, Katowice Kostuchna
I znowu ten czas. Czyżby przeciekał przez palce? Chyba nie. Nie zmienia to faktu, że z pasją jest kiepsko. Pomimo obiecanek, cacanek. Ale wczoraj wyskoczyłem do lasu. Na chwilę. Maszerowałem pół godziny, pstrykałem tyle samo i tyleż wracałem. Okazało się, że na przekór nieoczekiwanemu końcowi polskiego lata stulecia nie wszystek zwierz zapadł w zimowe pielesze. Trafić w październiku na stępnia – Cychrus caraboides (Linnaeus,1758), wśród apoptolistowia, rzecz bezcenna.
A pół godziny później były zajęcia z zaoczną fizjoterapią. Fajna grupa? Dobry biomet? Koniec lata? Wreszcie prawdziwie polska pogoda? Nieistotne. Współudział to rzecz bezcenna.
