GALERIA AUTORSKA
1.09.2024, Katowice
Kilka zdjęć spacerowych z ostatniego tygodnia, między innymi kolejna modliszka, tym razem samiczka, spotkana w Katowicach. 8 km od Spodka. Ponadto, raczej stały zestaw gatunkowy tej pory roku.
08 2024, Ponidzie
Kilka kadrów motylowych z zeszłego weekendu. Całkiem sporo ich jeszcze lata.
20-22.08.2024, Katowice
Pięknie patrzeć na sukcesję hałdy KWK Murcki w Kostuchnie. Regiel dolny w całości pokryty jest już lasem, średnia półka to wciąż kserotermiczna łąka, podobnie jak jej wierch. Popołudnia ostatniego tygodnia spędzałem na najbardziej zdegradowanej, podhałdzianej arenie niczego. Beton, pręty zbrojeniowe, kałuże błota, monotonia florystyczna, itp. Surowość środowiskowa jest jednak odwrotnie proporcjonalna do owadziej bioróżnorodności.
Ogólnie, nie polecam. Chcę wszystko dla siebie 🙂
11.08.2024, Katowice
Gdybym dziesięć lat temu zebrał w Katowicach taki zestaw w ciągu jednego dnia, obszar ten mógłby być brany pod rozwagę jako rezerwat przyrody. Jednak dekada to sporo dla przyrody, bo wszystko płynie. Sorry, taki mamy klimat…
Na końcu kilka zdjęć tego zjawiskowego habitatu.
Lipiec 2024, Ponidzie
Garść modraszków ponidziańskich z ostatnich dni. Z nowości, odkryłem w pobliżu łąkę krwiściągową, zapewne nienotowane stanowisko telejusa i nausitousa. Tego drugiego jest znacznie mniej, więc nie skradłem mu dotychczas duszy. Dzięki Pawłowi Nejfeldowi, kilka lat temu widziałem oba te gatunki na Śląsku, poznałem też ich habitat. Dzięki Paweł.
Lipiec 2024, Ponidzie
Dziki ten bieżący sezon koleopterologiczny. Po jelonkach nie ma już śladu. Pierwsze z nich pojawiły się w tym roku na Ponidziu na początku maja. Obrazu dopełniają czerwcowe obserwacje dyląży i zmorszników czerwonych. Fenologia padła na całego.
20-22.05.2024, Katowice
Wielkość populacji osadnika wielkookiego (Czerwona Księga Zwierząt, kategoria zagrożenia EN) w Katowickich lasach to kolejny entomologiczny powód, obok populacji zagłębka bruzdkowanego i innych saproksylobiontów, na objęcie ochroną rezerwatową całej powierzchni Lasów Murckowskich. Wycinka, szczególnie ta wielkopowierzchniowa, całkowicie uniemożliwia jego bytowanie. To motyl preferujący zacienione tużycowe polany. Ingerencja w siedlisko eliminuje zarówno zacienienie, jak i roślinę żywicielską gąsienic, którą na każdym katowickim stanowisku zastępuje sit.
Lipiec 2023, Ponidzie
Łąki Ponidza kwitną. Każdego tygodnia inaczej, bo czym innym pokryte. Zmienia się też sukcesywnie ekipa sześcionogów. Teraz czas na kraśniki i modraszki. Do obu tych grup motyli pewnie powrócę wkrótce. Pojawiają się też żeglarki, choć moje tegoroczne obserwacje są, dosłownie, szczątkowe. Wciąż obserwuję gatunki z przełomu czerwca i lipca, takie jak np. pokłonnik kamilla (Limenitis camilla). Samica ze zdjęcia została przyłapana w trakcie krótkiego odpoczynku, uczynionego podczas składnia jaj na spodniej stronie liści wiciokrzewu. Coraz więcej również dorosłych postaci Orthoptera, czyli pasikoników i szarańczaków. Niewyobrażalne zastępy wysysaczy krwi z rodziny bąkowatych (F: Tabanidae), wielu gatunków i gabarytów, umilają każdą chwilę aktywności w terenie otwartym, zaś komary i strzyżaki w lesie. Do bąków niezbyt aktywnych w tym aspekcie zaliczam bączaka złocistego (Atylotus fulvus), będącego przy okazji bardzo fotogenicznym podmiotem fotografii.
Biegacz z pierwszego zdjęcia to gatunek preferujący pobrzeża rzeczne. Choć nie łąkowy, to ponidzianin, dlatego przymknijcie oko na tą drobną antyłąkową niekonsekwencję.
Katowice, marzec 2023
Poniżej kilka ostatnich spacerówek z Lasu Murckowskiego. Pogodowe przeploty marcowe, niespodziewane spotkania (gąsienica trociniarki na wybiegu), przerwane powrotem zimy płazie gody i inne takie. Lubię te marce i czekam na nie zimując. Podobnie jak na kwietnie, maje i czerwce. Trudno mi się jednak wtedy/teraz zatrzymać i doświadczać. Dzisiaj jednak zdarzył się pretekst, nie przyrodniczy. Kapela Ze Wsi Warszawa w tyskiej Mediatece… Odczuwam organiczną potrzebę długofalowego resetu mentalnego.
21.05.2022, Ponidzie
Łąki Ponidzia, bogate w sezonowe storczyki, tymczasem nie dopisują owadami. Te ostatnie w terenie naprawdę sporadyczne: mało gatunków, pojedyncze osobniki. W zeszłym tygodniu, z motyli dziennych, poza modraszkiem spotkałem samotnego bielinka…
To się jednak zmieni, bo popadało.
Wyjazd był krótki i limitowany. Zdjęcia, standardowo, spacerowe. Skakun, z winiarskich gipsów, z kwietnia.
