GALERIA AUTORSKA
15-16 kwiecień 2022, Ponidzie
Plany względem dokumentowania wczesnowiosennego życia na Łąkach Ponidzia były ambitne, nawet pomimo wewnętrznego poczucia bezsensu procederu w kontekście wojny. Skończyło się na dwóch – piątkowym i sobotnim – spacerach. Z nich też dokumentacja florystyczna. Później zmuszeni byliśmy do przedwczesnego i przedświątecznego powrotu do Katowic.
Fotografie 2, 4, 6 i 9 zostały wykonane w drugiej dekadzie lutego.
Sierpień 2021, Ponidzie
Matka ziemia wydała plony. Zewsząd w oczy bije łysopole, a widok to ponury.
Kserotermy, standardowo, pełne są życia. To zaledwie kolejny etap przemian. Pory roku to fikcja literacka. Jest bogato, choć kwitną inne rośliny a inne zwierzęta dominują na łąkach…
06.2021, Ponidzie
Sezonowość najlepiej odzwierciedla fenologia. Podział na cztery pory roku, a nawet dwanaście, staje się uproszczeniem wtedy, kiedy masz czas na obserwacje. Ta sama łąka czy polana zmienia się nie do poznania w cyklach znacznie krótszych. Poniżej czerwcowe kadry łikendowe z tego samego stanowiska na Ponidziu.
31.03.2021, Rezerwat Przyrody Pazurek
Sobotnie przedpołudnie. Święta chyba blisko, bo za niedawno umytym oknem niewielki ruch. Jest cicho, tylko z głębi domu dobiega nieco zniekształcony akustyką pomieszczeń głos Krystyny Czubówny:
…i w tym właśnie czasie niektóre osobniki Homo sapiens podejmują coroczne wędrówki do pobliskich lasów i gajów w poszukiwaniu odludnych miejsc. Można je zastać w trakcie rytualnego slav squat lub polegiwania w otoczeniu efemerycznych geofitów. Choć dokładna przyczyna tych zachowań pozostaje tajemnicą, etolodzy i psychologowie ewolucyjni nie ustają w dociekaniach. Na przełomie marca i kwietnia roślinność…
19.05.2019, okolice Olkusza
Wybraliśmy sie po raz kolejny do okołoolkuskich rezerwatów, żeby śledzić postępy zakwitu storczyków. Obuwiki dojrzały. Pojawiły się i inne. Mniej okazałe lecz równie ciekawe. Owadów wciąż jak na lekarstwo. Poza tymi na fotografiach dopisały jelonki z rodzaju zakliniec (Platycerus sp.) i motyle z gatunku lotnica zyzka (Aglia tau). Samce tych ostatnich w ciągu dnia nie odpoczywają jednak niemal wcale, stąd ich fotografowanie to idea karkołomna.
Po raz pierwszy widziałem również padalca w turkusowej odmianie barwnej, co więcej z tego gatunku. Taplał się on w błocie. Pozować nie raczył. Może kiedyś?
11.05.2019, okolice Olkusza
Wczoraj byliśmy w Michałowcu i Pazurku, jurajskich rezerwatach przyrody. Obuwiki zaczynają kwitnąć, startują również gnieźniki. Po wczesnowiosennych geofitach ani śladu. W Pazurku obecnie królują Galium odoratum i Lunaria rediviva. Owadów jak na lekarstwo. Pomiędzy lasami trafiłem na parkę ryjka z gatunku Cleonis pigra.
Najcieplejszy dzień dotychczasowego maja za nami. Pomroczność powróciła do niewesołej i bez tego krainy.
19.05.2018, Pazurek
Chodził mi po głowie ten Pazurek już od dawna. Przegapiłem czas wczesnowiosennych geofitów, kwitnienia żywców i czosnku niedźwiedziego też. Tu jednak o każdej porze roku jest atrakcyjnie. Obecnie startują buławniki wielkokwiatowe, kończą się gnieźniki i przekwitły obuwiki. Jeśli oczywiście nie podzieliły losu pazurkowego czosnku niedźwiedziego i nie zostały utylitarnie przekopane do ogródka w bliższej lub dalszej odległości.
21-22.04.2018, Toporzysko, Sidzina, Zawoja
Pokazały się owady. Te co zwykle o tej porze i takie, których wcześniej tu nie widziałem. Nigdzie nie widziałem, żeby nie było 😉 Najciekawsza obserwacja dotyczy chrząszcza z rodziny bogatkowatych (F: Buprestidae), Dicerca alni (Fischer, 1824).
I kwitnie wszystko na potęgę. I oby tak dalej…
20.04.2018, Toporzysko
Natura nadrabia zaległości. Nawet w górach. Wiele gatunków roślin kwitnie, pojawiają się majowe owady. Poniżej dokumentacja oględzin koryta strumyczka bez nazwy i kilka wrażeń z zachodu słońca nad Babią Górą i pasmem Policy.
16-23.04.2017, Rezerwat Las Murckowski (Katowice)
Powrót zimy, pomroczności, ujemnych temperatur. Kasza, śnieg, grad i deszcz na przemian to pogoda ostatniego tygodnia. Jej kapryśność powoduje opóźnienia w przyrodzie. W lesie brak gatunków charakterystycznych dla tej pory roku a bardziej precyzyjnie, zupełna pustka faunistyczna. Wypatrzenie nawet pospolitego owada graniczy z cudem. Ale to się podobno wkrótce zmieni…
