GALERIA AUTORSKA
14.10.2016, Katowice
Pięć niedziel później…
Wbrew przeciwnościom losu, wybyłem w las. A dokładniej Las. I to Murckowski. O tej porze roku nie liczyłem na zbyt wiele, więc spotkanie kilku gatunków owadów uważam za drobny sukces. Najwięcej było oczywiście żuczków. Poniżej dokumentacja, w tym zdjęcie gronostaja, którego spotkałem kilka tygodni temu…
6.09.2016, Katowice
Przyniosłem ją do domu, i wtedy…
– Tato, tato, znalazłeś Pokemona.
– Tak? A jak się nazywa?
– Nie wiem dokładnie, ale to Pokemon. Na stówę.
– Może Ewa będzie wiedzieć?
Po czasie…
– Ewa, jak się nazywa ten Pokemon?
– Ja cię, jaki duży. To przecież Caterpie…
Uroboros łyknął kolejny kęs siebie. Dwadzieścia lat i Pokemony z martwych wstały. Dzięki aplikacji Pokemon Go. Teraz Pokemona możesz znaleźć wszędzie, nie tylko w mangopodobnym filmidełku. Zlokalizowałem kilka w ogródku. Choć bajkowa Caterpie jest czymś pośrednim pomiędzy gąsienicą pazia (ma narośl na głowie przypominającą narząd wysuwany przez gąsienice z rodziny Papilionidae podczas obrony) a gąsienicą zawisaka (posiada róg na końcu ciała, charakterystyczny dla gąsienic przedstawicieli rodziny Sphingidae), spełnia z nawiązką pokemoniaste kryteria mojego młodzieńca. Szczególnie gdy nie można wgrać gejma w komórę (za dużo tam innych).
Kim jest nasz Pokemon według systematyki? Caterpie to gąsienica zawisaka tawulca (Sphinx ligustri, L), jednego z największych krajowych motyli (rozpiętość skrzydeł do 120 mm). Tawulce w stadium gąsienicy najczęściej żerują na ligustrze, bzie czarnym, jesionie i tawule. Tu można je zlokalizować późnym latem, najczęściej po obecności na ziemi/ chodniku sporych… brykietów, wytwarzanych ze zjadanego przez gąsienice listowia. Motyle, w maju i czerwcu, zalatują nocą do kwiatów, spijając ich soki. Zawisają nad kwiatami jak kolibry, od których są czasami większe.
15.08.2016, Katowice
Wrotycz pospolity (Tanacetum vulgare L.) zasiedla moją hałdę, tą po kopalni KWK Murcki. Pospolicie. Pomimo wydzielania terpenów, laktonów i innych związków, wykorzystywanych do odstraszania owadów i kleszczy, ściąga do siebie gatunki z wielu rzędów.
Drzewiej, w medycynie ludowej, wrotycz wykorzystywany był między innymi do spędzania płodu, odrobaczania, leczenia histerii i innych przypadłości gnębiących ludzkość. Efekt terapii zależał od dawki. Zbyt duże były toksyczne, małe nie działały 😉 Co ciekawe, współczesny internet przepełniony jest przepisami na zdrowie z wrotyczem w podtekście.
Poniżej kilka dzisiejszych ujęć okołowrotyczowych. Wyjątkiem kolcoróg bizoniak (Stictocephala bisonia), gość który przywędrował do nas w XX wieku z Ameryki Północnej, pstryknięty na sośnie.
7.08.2016, Katowice
Letnią porą, na prawie najwyższej górze Katowic (trudno mi się od tych gór oddysocjować), sporo owadów się kręci. W niedzielę pokręciliśmy się i my ;-), spotykając między innymi kilka gatunków pluskwiaków różnoskrzydłych (Heteroptera).
Poniżej kilka z nich.
27.06.2016, Katowice-Kostuchna
W poniedziałkowy wieczór wybrałem się na Hałdę (tą moją), która obecnie jest łąką. Zastałem bardzo dobre światło (na makrofotografię) i brak wiatru. Jakie to światło było w ogólności, zobaczycie na zdjęciu z szybami.
Jeśli chodzi o zastanego zwierza, gatunki były typowe dla tego okresu. Dużym zaskoczeniem dla mnie było spotkanie dwóch osobników szarańczaka złotawka nieparka (Chrysochraon dispar), w tym osobnika o różowej barwie (kolor jest wynikiem epistazy i współdziałania kilkunastu genów). Ciekawostką jest też kolczasty stwór, Hispa atra, z rodziny stonkowatych (F: Chrysomelidae), trafiony na pałce dziewanny.
