16-17.02.2018, rezerwat Las Murckowski
Choć jeszcze nie teraz, wkrótce wiosna. Są znaki. Na ziemi. Tymczasem niezbyt liczne (gatunkowo). Samica zimienia (Trichocera sp.), niezliczone rzesze bliskich braci owadów, mianowicie skoczogonków (Collembola). No i przebiśnieg, co to citnął z ogródka, śniegi Siągarni przebił i pręży swą ulotność w kierunku Gwiazdy promieni. A w bukach wiekowych jelonki kilku gatunków, zagłębki, biegaczy roje i skorków legiony już się rwą ku światu. Bo skorek niczego tak sobie nie ceni jak wolność i swobodę.
Piękne wizje roztoczyłeś ta wiosenna nadzieją, niestety na wschodzie Polski u wrót dzikich stepów zima na całego, a raczej mrozy na całego 🙂
Nawet jajeczne święta zapowiadają z mrozem i śniegiem, ale do wyjazdu do Chorwacji coraz bliżej :-)))
To takie zaklinanie, Przemku 🙂
I zdjęcia w porze ulotnej odwilży robione.
Wiadomo jak jest dzisiaj i oby prognozy długoterminowe się nie sprawdziły…