Niemiec Fotografia

GALERIA AUTORSKA

  • Galerie
    • ŁĄKI PONIDZIA
    • W cieniu Wielkiej Góry
    • Las Murckowski
    • W hołdzie Hałdzie
    • Czerwona Lista Zwierząt
    • Genus: Carabus
    • Cerambycidae
    • Płazy/ Gady
    • Balcan Picture Box
    • Śląsk zapożyczony
    • kartka z wakacji
    • Laibach
  • O STRONIE
  • Blog
  • DLA WYDAWNICTW/ INSTYTUCJI
  • Dla Leśników
  • Kontakt

LIPIEC, ŚWIĘTOKRZYSKIE

9 lipca 2023 by admin Leave a Comment

1-7.07.2023, Ponidzie i Rezerwat Przyrody Miedzianka

Na Ponidziu i w okolicach lato w pełni. Jest gorąco. Aktywność kinetyczną pozostawiam na późne popołudnie, jest więc czas na przygotowanie kilku wybranych zdjęć z pierwszego tygodnia lipca. Do czerwcowych i majowych wrócę w stosownej chwili. Teraz dopaminuje mnie tylko nowe i nieoczekiwane.

Spośród ostatnio spotkanych owadów, najciekawszym gatunkiem jest stepówka nadnidziańska (Gampsocleis glabra), gatunek zagrożony w Polsce wymarciem, ze względu na ograniczony, do jednej niewielkiej wysepki, areał występowania i silną antropopresję.

Nigdy też nie obserwowałem żadnego z pozostałych owadów, z wyjątkiem biegacza pomarszczonego (Carabus intricatus). W podkieleckim rezerwacie Miedzianka występuje on w niecodziennej, malachitowej kolorystyce. Pewnie nie bez przyczyny 🙂

01
02
03
04
05

 

Filed Under: Gampsocleis glabra, Miedzianka, Stepówka nadnidziańska Tagged With: Czerwona Księga Zwierząt, fotografia przyrodnicza, Gampsocleis glabra, gatunki chronione, makrofotografia, Rezerwat Przyrody, Stepówka nadnidziańska

NAJMNIEJSZE Z NAJWIĘKSZYCH

6 lipca 2023 by admin Leave a Comment

06.07.2023, Ponidzie

Telodontyczne samce jelonka rogacza (Lucanus cervus) to największe europejskie chrząszcze, osiągające według danych literaturowych ponad 8 cm. To ikonograficzny archetyp, z dużym porożem i głową. Są też i takie samce jelonka, które nie inwestują w atrybuty męskości, a ich głowa i poroże stanowią mniejszy udział w ogólnej długości ciała. Ta forma to tzw. amphiodont. Podział ten, jak wiele w nauce, jest sztuczny. Wiele jest form pośrednich pomiędzy Goliatami i Dawidami. Jeśli chodzi o płeć piękną, jej przedstawicielki nie bywają klasyfikowane pod względem morfotypu. Pewnie dlatego, że proporcje ciał samic nie zmieniają się znacząco wraz ze zmianą rozmiaru ciała.

Zgodnie z literaturą przedmiotu, telodonty dominują na północy zasięgu gatunku (w tym w Polsce), zaś małe samce na południu Europy. Tak też to widziałem do niedawna i ja. Tu i tam, szczególnie kilkanaście lat temu. Wszystko jednak płynie… Kiedyś mały samiec jelonka był na Ponidziu rarytasem. Większość z nich stanowiły telodonty, bardzo rzadko poniżej 6 cm, z głową i żuwaczkami przekraczającymi 1/3 całkowitej długości ciała. W tym roku najczęściej widywałem samce o długości ciała 5-6 cm, z niezbyt imponującym porożem. Dużych telodontów (7-8+ cm) było zdecydowanie mniej pod względem liczebności. Przybyło jednak samców poniżej 5 cm. To już nie jeden na kilkanaście samców, na gromadzącym wiele osobników wycieku soku z dębu, lecz kilka. Na pierwszej fotografii taki właśnie mały chłopiec z maleńką, na warunki krajowe, samicą długości ok. 2 cm. Na zdjęciu drugim najmniejszy samiec jelonka, jakiego miałem okazję spotkać (poniżej 2 cm), z południa Europy. Na zdjęciu ostatnim rosły telodont z Ponidzia.      

Nie wiadomo jakie są przyczyny zjawiska. Może chodzić o zmiany klimatyczne (od roku 2018 przeważają temperatury znane z południa Europy, sprzyjające krótszemu cyklowi rozwojowemu),  rodzaj preferowanego substratu pokarmowego (na Ponidziu, poza dębem, larwy rozwijają się na jesionie), czy dobór naturalny (małe samce są skuteczniejsze w zapładnianiu). Może warto to sprawdzić, bo jelonek wydaje się dobrym gatunkiem, np. jako bioindykator.

01
02
03

 

Filed Under: Coleoptera, Jelonek rogacz, Jelonkowate, Lucanidae, Lucanus cervus Tagged With: chrząszcze, Coleoptera, Czerwona Księga Zwierząt, fotografia przyrodnicza, gatunki chronione, jelonek rogacz, Lucanus cervus, makrofotografia, Ponidzie

ŁĄKI PONIDZIA, 04.2023

14 kwietnia 2023 by admin Leave a Comment

8-10 kwietnia 2023, Ponidzie

Wielkanocne łąki Ponidzia obfitują we wczesnowiosenne miłki. W lasach kwitnie kokorycz, pewnie kilku gatunków, anemony i niedobitki sasanek. Co do robali, trafiłem na wywrócony pień dębu z licznymi żerowiskami jelonka rogacza, obecnymi w strefie korzeniowej. Przyroda jednak, względem innych lat, dopiero się budzi.

Tym, czego w lasach i na łąkach naprawdę obecnie sporo, są śmieci. Żeby sfotografować pozbawione ich rozlewiska Mierzawy musiałem się nałazić. Z kolei pokazanie landszaftu black&white w kolorze groziłoby upstrzeniem kadru niebieskimi plamami od-PET-owymi.

Prawdziwym problemem dla przyrody jest pozostawienie takiej butelki w lesie. Prędzej czy później trafia do niej stworzenie, które nie jest w stanie wydostać się i ginie. Zapach rozkładu wabi kolejne ofiary plastiku, padlinożerców i drapieżniki, które podzielają los protagonisty. Półtoralitrowa butelka, którą odnalazłem w jednym z rezerwatów Ponidzia, była wypełniona do połowy ich szczątkami. Należały głównie do chrząszczy z rodzin biegaczowatych, omarlicowatych i kusakowatych. Setki osobników i dziesiątki gatunków… Tylko z rodzaju biegacz (Carabus sp.) naliczyłem ich pięć.

Wiem, wiem. Temat był już wielokrotnie wałkowany. Wciąż jest jednak aktualny, co zmusza do reakcji. Zbliża się Dzień Ziemi. Może do dobry pretekst do usunięcia takich pułapek z pobliskich lasów. Koniecznie w gronie dzieci, bo One są naszą przyszłością.  

01
02
03
04
05
06
07
08

 

Filed Under: miłek wiosenny, Rośliny Tagged With: chrząszcze, Czerwona Księga Zwierząt, fotografia przyrodnicza, gatunki chronione, makrofotografia, Ponidzie

ŁĄKI PONIDZIA, cd

11 października 2021 by admin Leave a Comment

2 i 9 października 2021, Ponidzie

Spotykałem modliszkę zwyczajną (Mantis religiosa L) wielokrotnie. W Czechach, na Węgrzech, nad Adriatykiem i Morzem Czarnym, w Polsce na izolowanych stanowiskach Opolszczyzny. Nigdzie nie była tak liczna jak na Ponidziu. Tu można na nią trafić niemal wszędzie, nie tylko na objętych ochroną rezerwatową kserotermicznych pagórkach, lecz również na śródpolnych miedzach czy  w środku wsi. Największe wrażenie wciąż robią na mnie samcze loty zwiewne. 

Zdjęcia poniżej pochodzą z października, część z ostatniego łikendu, po kilu nocach przymrozku…

01
02
03
04
05
06

 

Filed Under: Mantis religiosa, modliszka zwyczajna, Ponidzie Tagged With: Czerwona Księga Zwierząt, fotografia przyrodnicza, gatunki chronione, makrofotografia, Mantis religiosa, modliszka zwyczajna, Ponidzie, Rezerwat Przyrody

ŁĄKI PONIDZIA cd

7 sierpnia 2021 by admin Leave a Comment

Lipiec 2021, Łąki Ponidzia

Ponidzie dla przyrodnika stąd to mem. Jedyny w swoim rodzaju. Obecnie skupiam się na entomologicznym aspekcie onego. Niebanalnym, bo…, a zresztą sami oceńcie. 

01
02
03
04
05
06
07
08
09
10

Filed Under: Bez kategorii, Coleoptera, fauna, Modraszek gniady Tagged With: Czerwona Księga Zwierząt, fotografia przyrodnicza, gatunki chronione, makrofotografia

ŁĄKI PONIDZIA

25 lipca 2021 by admin Leave a Comment

15-21.07.2021, Ponidzie

Łąki Ponidzia wciąż pełne kwiecia. Wśród roślinności mnogość sześcionogów, niezmiennie zaskakująca jakościowo i ilościowo statystycznego katowiczanina…

01
02
03
04
05
06
07
08
09
10

 

Filed Under: fauna, Lepidoptera, motyle, Ponidzie Tagged With: Czerwona Księga Zwierząt, fotografia przyrodnicza, gatunki chronione, Lepidoptera, makrofotografia

POCZĄTEK LIPCA NA PONIDZIU

13 lipca 2021 by admin Leave a Comment

3-10.07.2021, Ponidzie

Odbierające napęd do życia upały i demolujące krajobraz nawałnice, wszędobylskie muchy końskie dziesiątków gatunków podczas dnia, chmary komarów wieczorem i gorącą nocą. Relatywnie niewiele owadów. Tak jawi mi się Ponidzie latem. Dotychczas doświadczałem go tylko wiosennie, dlatego pewnie wiele jeszcze przede mną.

01
02
03
04
05
06
07
08
09

 

Filed Under: jeż europejski, Lepidoptera, Makrofotografia, motyle, Mrówkolew, Ponidzie, Scolia hirta Tagged With: Czerwona Księga Zwierząt, Dostojka malinowiec, fotografia przyrodnicza, Lepidoptera, makrofotografia, Mrówkolew pospolity, Myrmeleon formicarius, Papilio machaon, Paź królowej, Ponidzie

SKOK NATUROWY

24 kwietnia 2021 by admin Leave a Comment

16-23.04.2021, Katowice, Mikołów, Ponidzie

Psie spacery to ostatnio jedyna opcja na skok w naturę. Noszę te fotoklamoty na garbie, prostując przybiórkowo-laptopowe skrzywienia onego lub je intensyfikując (wolę myśleć, że spełnia się wersja wydarzeń pierwsza). Zazwyczaj przebieg jest pusty. Nie wyciągam aparatu. Bo aura niedojszła i takie tam. Czasem jednak trafia się ten moment, ten podmiot. Klasycznie, psie wędrówki  toczą się w Lesie Murckowskim i na Fiołkowej Górze w Mokrem. Z ostatniej lokalizacji też większość poniższych zdjęć.

A co do owadów, wtorkowa mikrowiosna zaowocowała tyczami na sosnowym zrębie. Trafiliśmy z Piotrkiem na dwa samce o przedziwnych gabarytach. Pierwszy był mikrusem poniżej zakresu wielkości podawanego dla gatunku i bliżej 0.5 cm, drugi kolosem powyżej zakresu, o długości ciała przekraczającej 2 cm. Wieczorem odwiedziłem stanowisko z aparatem i statywem, lecz po tyczach nie było śladu. Kroił się kolejny pusty przebieg, jednak na leżaninie bukowej nieopodal zauważyłem ruch, sygnalizujący ucieczkę jakiegoś robala przed moim cieniem. Robalem okazał się być rębacz dwupaskowy Rhagium bifasciatum (Fabricius, 1775), najrzadszy przedstawiciel rodzaju, spośród gatunków występujących w Lasach Murckowskich.  

Prawdziwym rarytasem ostatnich tygodni jest dla mnie pokątnik złowieszczek Blaps mortisaga (Linnaeus, 1758), indeksowany w Czerwonej Księdze Bezkręgowców w kategorii EN (gatunki bardzo wysokiego ryzyka, silnie zagrożone wyginięciem w kraju). Owada spotkałem w komórce przydomowej na Ponidziu, pomiędzy gumofilcami i grabiami, dlatego poczułem się w estetycznym obowiązku przeniesienia go do fotografii w inne miejsce. Pokątnik wymiera, ponieważ w przeszłości zamierzchłej i przedindustrialnej, w konsekwencji rolnictwa i rozpoczęcia magazynowania przez H. sapiens płodów matki ziemi, uprościł sobie trudy żywota swego i stał się niemal obligatoryjnym synantropem. Korzystając z ludzkiej gościnności i szczątków roślinnych, zmagazynowanych w zakamarkach ciemnych spiżarni, piwnic czy stajni, stał się naszym gościem i porzucił środowisko naturalne. Ustępowanie pokątnika wynika z tego, że w szybkim tempie znikają miejsca, które nadają się do jego egzystencji. Klepiska zastępuje beton a plony przechowywane są obecnie w sterylnych, chłodzonych magazynach. Współcześnie znane są pojedyncze stanowiska na wschodzie Polski, gdzie pokątnik żyje w naturze, żywiąc się prawdopodobnie zajęczymi odchodami. Wydaje się, że wkrótce będzie to jedyna populacja tego gatunku.

01
02
03
04
05
06
07
08

 

Filed Under: Coleoptera, fauna, Katowice, Katowice - okolice, Kostuchna, Las Murckowski, Mikołów Mokre Tagged With: Blaps mortisaga, Cerambycidae, chrząszcze, Coleoptera, Czerwona Księga Zwierząt, Fauna Katowic, fotografia przyrodnicza, Kostuchna, Las Murckowski, makrofotografia, Rezerwat Przyrody

TERAZ W KATOWICACH

18 czerwca 2020 by admin Leave a Comment

12.06-15.06, Katowice, Las Murckowski

Prawdziwym zaskoczeniem jest dla mnie tegoroczny wysyp osadnika wielkookiego (Lopinga achine) w katowickich lasach. Tym bardziej, że to gatunek czerwonoksięgowy. Jeszcze kilka lat temu spotykany incydentalnie, w tym roku najczęstszy motyl dzienny w okolicy. Coś się zmienia w środowisku, a on to lubi.

W lesie sporo owadów. Zjawiskowe muszki na hubach, kózki kilku gatunków. Pojawiają się też powoli gatunki letnie, takie jak np. przypominający jelonka kłopotek czy baldurek pręgowany. Się dzieje…    

01
02
03
04
05
06
07
08

 

Filed Under: Cerambycidae, Coleoptera, fauna, Katowice, Katowice - okolice, Las Murckowski, Lopinga achine, Osadnik wielkooki Tagged With: Cerambycidae, chrząszcze, Coleoptera, Czerwona Księga Zwierząt, Fauna Katowic, fotografia przyrodnicza, gatunki chronione, Kózkowate, Lopinga achine, makrofotografia, Osadnik wielkooki, Rezerwat Przyrody

ONE STEP FORWARD, SEVENTY THREE STEPS BACKWARDS

25 maja 2020 by admin Leave a Comment

25.05.2020, Katowice

Max Romero tego nie przewidział. Mutacje memetyczne to jednak powszechność. Tytuł sugeruje, że zdjęcia powstały dokładnie pięć dni do przodu i trzy lata wstecz. Oczywiście nie w Katowicach, choć na jednym z górnośląskich stanowisk kozioroga. Maj był wtedy ciepły. W tym roku poczekamy pewnie trochę dłużej na  dużego zwierza.

DSC_1813
DSC_1827
DSC_1861

 

Filed Under: Cerambyx cerdo, Coleoptera, Katowice - okolice, kozioróg dębosz Tagged With: Cerambycidae, Cerambyx cerdo, chrząszcze, Coleoptera, Czerwona Księga Zwierząt, fotografia przyrodnicza, gatunki chronione, Kózkowate, makrofotografia

  • 1
  • 2
  • 3
  • Next Page »

© Copyright 2023 · Niemiec Fotografia · All Rights Reserved